ΓΡΑΜΜΑ ΜΑΜΑΣ

Όταν έμεινα έγκυος αποφάσισα οτι θέλω να θηλάζω το μωρό μου. Πήρα λοιπόν διάφορα βιβλία να διαβάσω πιο εμπεριστατωμένα επιστημονικά για τα οφέλη του θηλασμου! Εκεί εδραιώθηκε η απόφασή μου. Θα θήλαζα! Φανταζόμουν ότι θα ήμουν τυχερή έχοντας φυσιολογικό τοκετό και κρατώντας το μωρό μου αμέσως στο στήθος μου και εν συνεχεία με rooming in στο δωμάτιό μου στο μαιευτήριο.Επουδενί δεν θα έδινα μπιμπερό ούτε πιπίλα στο μωρό μου. Το στήθος μου ήθελα να είναι για το παιδί μου και το μπιμπερό και η πιπίλα του! Όταν όμως εμείς κάνουμε σχέδια, κάποιος άλλος έχει άλλα στο νου του για εμάς!

Ήταν αρχές Δεκέμβρη ... όμως για εμένα ήρθε η άνοιξη! Γέννησα πρόωρα στην 34η εβδομάδα με καισαρική.Μόλις γέννησα μου έβαλαν το παιδί μου στο στήθος μου, για πολυ λιγο όμως γιατί το πήραν στη μονάδα παρακολούθησης.Είχε παρουσιάσει ταχύπνοια και έπρεπε να νοσηλευτεί.

Εμένα με πήγαν στο δωμάτιο με ένα τεράστιο κενό. Δεν είχα το παιδί μου, που τόσους μήνες του μίλαγα, το ονειρευόμουν! Από την πρώτη στιγμή πήρα οικιακό θήλαστρο και ξεκίνησα αντλήσεις να κατέβει γάλα.Μετά απο δύο μέρες είδα τις πρώτες σταγόνες.Έβαζα ξυπνητήρι στο νοσοκομείο το βράδυ για να ξυπνώ να κάνω αντλήσεις. Δεν με ένοιαζε καθόλου, μα καθόλου, ο σωματικός πόνος λόγω καισαρικής! Ο ψυχικός ήταν μεγαλύτερος! Έπρεπε να είμαι δυνατή να βοηθήσω το παιδί μου να πάρει το πρωτόγαλά μου και έν συνεχεία να θηλάσει! Ήξερα ότι ιδίως τώρα που γεννήθηκε πρόωρα, αυτό ήταν ένα όπλο για εκείνον! Στη μόναδα παρακολούθησης και στην εντατική τους είχα πει επανειλλημένα οτι το μωρό θέλω να το ταΐζουν με σύριγγα . Προφανώς και δεν το έκαναν!!! Μεγάλο μαιευτήριο που υποτίθεται ήταν φιλικό στο θηλασμό! Όταν είδα πόσο χρονοβόρο είναι να δώσεις κάτι σε μωρό με σύριγγα, ήμουν σίγουρη οτι αποκλείεται να το τάιζαν έτσι.

Εγώ πήρα εξιτήριο, όμως ο γιος μου έμεινε μέσα στη μονάδα.Αντλήσεις συνέχιζα αμείωτα.Με το οικιακό θήλαστρο όμως δεν είχα μεγάλη παραγωγή. Δεν το έβαζα κάτω! Έστω και λίγες σταγόνες εγώ θα του τις έδινα!

Μετά απο έντεκα μέρες που είχα γεννήσει αποφάσισα να στείλω email σε μια Σύμβουλο Θηλασμού που μου είχαν προτείνει.Ντόρα Μ. τη λένε. Της στέλνω email, εξηγώντας την κατάτσασα και ότι κάνω αντλήσεις αλλά το γάλα μου δε φτάνει, οπότε του δίνουν και συμπλήρωμα. Η Ντόρα αμέσως με καθοδήγησε και από εκείνη τηστιγμή ήμασταν σε τηλεφωνική επικοινωνία και με βοηθούσε.Νοίκιασα νοσοκομειακό θήλαστρο και γενικά έκανα επί λέξει ότι μου είπε. Δεν την ήξερα, όμως την εμπιστεύτηκα!

Όταν το μωρό βγήκε απο την εντατική και πήγε στην απλή μονάδα παρακολούθησης, μπορούσα πια να το θηλάζω! Πήγαινα κάθε μέρα  απο τις 8 το πρωι έως τις 11 το βραδυ έξω απο την απλή μονάδα παρακολούθησης για να τον θηλάζω! Θα ηταν η πρώτη του φορά μετα απο 11 μέρες που γεννήθηκε!!!! Κάθε τρεις ώρες ήταν τα τακτικά τάισματα οπότε και έμπαινα. Υπήρχαν φορές που κοιμόταν και δε θήλαζε! Και αυτό γινόταν αρκετές φορές!!! Συνολικά να θήλαζε τόσες ώρες μόνο δύο φορές! Τους έλεγα “σας είπα να μη του δίνετε ούτε αντλημένο δικό μου, ούτε ξένο απο τη στιγμή που είμαι εδώ τόσες ώρες και περιμένω να το θηλάσω”.Μου έλεγαν δεν του έδιναν. Μεγάλο ψέμα! Είναι δυνατόν, νεογέννητο, να έχουν περάσει έξι ώρες και να μην πεινάει να θηλάσει; Με πίεζαν να δώσω συγκατάθεση να ταΐζουν το παιδί με μπιμπερό! Λες και δεν το έκαναν!! Δε συμφώνησα! Μου έλεγαν “δε μπόρει να θηλάσει αν δεν πάρει μπιμπερό”. Πάλι δε συμφώνησα! Και το μωρό εκείνο τη βράδυ, ως εκ θαύματος, θήλασε! Θήλασε δυνατά, όμορφα. Ότι πιο όμορφο είχα νιώσει!

Αμέσως το ανέφερα στη γιατρό προκειμένου να σταματήσει να με ζαλίζει για το μπιμπερό.Το μωρό το θήλαζα, έπινε αντλημένο και όσο χρειαζόταν ξένο συμπλήρωμα.Πάλευα να εδραίωσω θηλασμό και ευτυχώς ειχα έναν άνθρωπο με γνώσεις να με καθοδηγεί, τη Ντόρα, και το σύζυγό μου να μου συμπαραστέκεται.

Μετά από συνολικά 16 μέρες νοσηλείας παίρνουμε το παιδί μας σπίτι. Οι οδηγίες από τον παιδίατρο του μαιευτηρίου, κατά το εξιτήριο, ελλιπέστατες για ένα πρόωρο βρέφος! Το πρώτο βράδυ στο σπίτι ήταν ότι χειρότερο! Το παιδί θήλαζε συνέχεια όμως δε χόρταινε! Όλο το βράδυ δε με νοιάζει που δεν κοιμήθηκα, αλλά με νοιάζει που ήμουν ελλιπής για το μωρό μου.Αρκετό γάλα δεν είχα και το μωρό είχε μάθει να τρώει πολύ γρήγορα μεγάλη ποσότητα στο μαιευτήριο.

Την άλλη μέρα έρχεται η παιδίατρος που είχαμε επιλέξει εμείς να δει το παιδί. Το παιδί δεν είχε προσλάβει αρκετά υγρά στη διάρκεια της νύχτας και γι’ αυτό μου είπε να το ταΐζω ως εξής: θηλασμός όσο θέλει το παιδί. Μετά μπιμπερό με αντλημένο γάλα δικό μου και αν δεν έχει χορτάσει μπιμπερό με ξένο γάλα.Το άσχημο είναι ότι τις πρώτες κρίσιμες μέρες για τον θηλασμό το παιδί μου είχε μάθει να τρώει γρήγορα πολλή ποσότητα.Τον έβαζα να θηλάσει κι ενώ είχα κι άλλο γάλα να πιει δεν καθόταν, έβγαινε από το στήθος.Ήθελε την ευκολία του μπιμπερό.

Μετά την παιδίατρο, την πρώτη μέρα, ήρθε η Ντόρα! Γνωριστήκαμε από κοντά επιτέλους.Συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε με το πλάνο της παιδιάτρου και θα βλέπαμε πώς θα πήγαινε.Με συμβούλευσε πώς να κρατάω το παιδί σωστά, κάτι που σε δύο σεμινάρια θηλασμού που είχα πάει δε μας είχαν δείξει. Πώς να κρατάς ένα νεογέννητο, πόσο μαλλον ένα πρόωρο! Βέβαια, κάθε φορά μετά από κάθε τάισμα θα έκανα άντληση προκειμένου και να μαζεύω γάλα να δίνω στο παιδί και να αυξήσω την παραγωγή μου.Ταυτόχρονα έπινα και τσάι θηλασμού. Έκανα 10-12 αντλήσεις την ημέρα! Σα στρατιώτης δεν άφησα καμία άντληση που να μη κάνω μετά απο θηλασμό και τάισμα μπιμπερό όσο κουρασμένη κι αν ενοίωθα! Μείωνα το ξένο γάλα όσο μπορούσα κι ας έβλεπα ότι μπορεί να πείναγε λίγο.Τον ξεγελούσα με αγκαλιές και χάδια και τον έβαζα στο στήθος.Ενώ πεινούσε δε θήλαζε, ήθελε μπιμπερό. Υπήρχε φορά που επί τρεις ώρες έκλαιγε που πείναγε κι ενώ τον έβαζα στο στήθος δε θήλαζε! Είχα πεισμώσει για το δικό του καλό! Προσπαθούσα να μη του δίνω πάνω από 120 ml την ημέρα ξένο γάλα.Υπήρχαν φορές που αν έβλεπα οτι κοιμόταν πάνω απά μια ωρα έκανα πάλι θήλαστρο για να μαζεύω γάλα και ευχόμουν να μη ξυπνήσει γρήγορα, να προλάβει να ηρεμήσει το στήθος μου από το θήλαστρο, να ξαναγεμίσει. Κι αυτό γιατί κάποιες φορές που είχε τύχει να θηλάσει ενώ είχα κάνει θήλαστρο, σύντομα του ερχόταν πιο δύσκολα το γάλα και τα παρατούσε!

Έτσι με αυτό το πρόγραμμα πέρασαν δυόμιση μήνες. Ευτυχώς και η παιδίατρος δεν ήταν υπέρ του ξένου γάλακτος και ήταν ευχαριστημένη και με το βάρος που έπαιρνε το παιδί! Στους δυόμιση μήνες όμως άρχισε να μη θηλάζει σχεδόν καθόλου.Τον έβαζα στο στήθος και γύριζε την μούρη του από την άλλη. Εκείνο ήταν ένα κομβικό σημείο για μένα! Μια νέα μάχη! Η Ντορα από καιρό μου είχε πει να σταματήσουμε τα μπιμπερό και το πρόσθετο γάλα, είτε δικό μου αντλημένο είτε ξένο, να το δίνουμε με SNS.Αυτό το μαγικό απλό σύστημα με σωληνάκια.Η παιδίατρος δεν ήταν σύμφωνη για τους δικούς της λόγους παρόλο που στο θέμα θηλασμού με είχε στηρίξει.Όταν όμως είδα ότι πλέον το παιδί αποζητούσε το μπιμπερό μόνο κι όχι το στήθος μου ένιωσα ανεπαρκής. Πληγώθηκα βαθιά! Εγώ έπρεπε να το ταΐζω και να θέλει εμένα κι όχι ένα μπουκάλι!

Πήρα λοιπόν την απόφαση και στους δυόμιση μήνες έδωσα SNS.Με την Nτορα δεν είχαμε ξαναβρεθεί από κοντά από τότε που είχαμε πάρει το παιδί σπίτι.Μου έδινε οδηγίες τηλεφωνικά για οτι χρειαζόμουν.Έτσι έγινε και τώρα.Από την πρώτη στιγμή που έδωσα γάλα με σωληνάκια το παιδί και θήλασε περισσότερο και λιγότερο πρόσθετο έπαιρνε.Του έβαζα πρώτα στα σωληνάκια οτι δικό μου γάλα είχα μαζέψει και έν συνεχεία ξένο. Και πάλι, πάνω απο 100 ml την ημέρα ξένο δεν του έδινα! Εννοείται ότι οι αντλήσεις δε μειώθηκαν!!!! Εξοικειώθηκα τόσο πολύ με τα σωληνάκια που πλέον βγαίναμε έξω βόλτα σε εμπορικά κέντρα (μιας και είχε κρύο ακόμα) και τον θήλαζα μαζίμε τα σωληνάκια.Κουβαλούσα μαζί μου ότι ήταν απαραίτητο.Μόνη μου ανακάλυψα οτι θήλαζε χωρίς σωληνάκια όταν τον είχα αγκαλιά και περπατούσαμε οπότε πριν βάλω τα σωληνάκια τον θήλαζα κι έτσι.

Έτσι πέρασαν οι μήνες και φτάσαμε να είναι το παιδί έξι μηνών! Όσο τον τάιζα με SNS  άκουσα απόψεις ότι κούραζα το μωρό ή ότι το ταλαιπωρούσα. Εγώ όμως ήξερα ότι του κάνω απλά καλό! Δεν παρεξήγησα κανέναν γιατί δε γνώριζαν αυτό το σύστημα κι εγώ ενστικτωδώς ήξερα οτι του κάνω καλό.Και μια μερα λοιπόν, αφού έχει γίνει πια έξι μηνών, ξεκινάμε τις στέρεες τροφές.Εκείνη την πρώτη του φορά έφαγε φρουτόκρεμα που του έφτιαξα (εννοείται όχι του εμπορίου!). Το ίδιο βράδυ ενώ του είχα βάλει στο SNS 90ml δικά μου ήπιε μόνο 30! Αυτό ήταν το τελευταίο βράδυ με σωληνάκια! Από τότε θηλάζουμε χωρίς τίποτα έξτρα!

Τώρα πια είμαστε εννια μηνών και εξακολουθούμε να θηλάζουμε! Στους εφτάμιση μήνες έπαθα απόφραξη-φλεγμονή στο ένα στήθος και παρόλο τον φριχτό πόνο δεν τα παράτησα! Όμως και πάλι είχα τον σωτήρα μου, την Ντόρα και με βοήθησε να το ξεπεράσω! Θήλαστρο έκανα μέχρι εφτά μηνών.Ουσιαστικά τον τελευταίο μήνα το γάλα που έβγαζα το φύλαγα στην κατάψυξη.Έκανα μια μικρή τράπεζα γάλακτος.

Είμαστε λοιπόν εννιά μηνών και ακόμα θηλάζει! Καλά να είμαστε, θα συνεχίσει για όσο μπορώ!! Περάσαμε ένα γολγοθά με πολλή προσπάθεια, κούραση και ξενύχτια για αντλήσεις! Αντλήσεις, αποστειρώσεις, σκόνη γάλα, σωληνάκια, τα πάντα κάναμε!! Άξιζαν όλα! Θα έκανα ότι χρειαζόταν προκειμένου να τα καταφέρει το παιδί μου να θηλάσει.

Είχα βοήθεια όμως.Χωρίς βοήθεια δεν θα τα είχα καταφέρει.Ευχαριστώ το σύζυγο μου για όλη την κούραση και τα ξενύχτια και τη βοήθειά του.Τη μητέρα μου για την πολύτιμη βοήθειά της.Και την κυρία Ντόρα Μ. που με τις γνώσεις και την αγάπη της για το θηλασμό, με βοήθησε να θηλάσω το παιδί μου.Χωρίς τη Ντόρα δε θα τα είχαμε καταφέρει. Όσα ευχαριστώ και να σου πω είναι λίγα...

Αυτό ήταν το ταξίδι μας. Τώρα πια το παιδί μου, όταν θέλει να θηλάσει, ανοίγει με προσμονή το στοματάκι του, όχι όπως παλιότερα που έστριβε το κεφάλι του από την άλλη! Αυτή η εικόνα είναι μαγική! Με κάνει να νοιώθω δυνατή!

Σε ευχαριστώ παιδί μου γι’ αυτό το όμορφο ταξίδι!

Κατερίνα Φ.